Τεχνικά σφάλματα λόγω κίνησης στην απεικόνιση με Μαγνητικό Συντονισμό

 

Τα τεχνικά σφάλματα (artifact) λόγω κίνησης δημιουργούνται από εκούσιες ή ακούσιες κινήσεις του ασθενούς ή από παλμικές ώσεις και φαινόμενα ροής στα αγγεία, την καρδιά και το ΕΝΥ.

Στην Μαγνητική Τομογραφία τα artifact κίνησης μπορούν να προκαλέσουν ασαφοποίηση των ανατομικών δομών κατά την διεύθυνση της κωδικοποίησης φάσης δημιουργώντας είδωλα (ghost artifacts) κατά την διεύθυνση της κωδικοποίησης φάσης.

Αυτό συμβαίνει για τους εξής δύο λόγους:

1. Κατά την χωρική καταγραφή του σήματος, το σήμα σε κάθε voxel είναι σταθερό μεταξύ των βημάτων κωδικοποίησης φάσης και κάθε αλλαγή που παρατηρείται στο σήμα οφείλεται μόνο στην εφαρμογή της κωδικοποίησης φάσης. Επομένως κάθε αλλαγή της τιμής της φάσης του voxel που οφείλεται σε κίνηση, αποδίδεται από τον FFT σε διαφορετικό voxel με αποτέλεσμα κινούμενες δομές να καταλαμβάνουν διαφορετικές θέσεις στο FOV σε διαφορετικούς χρόνους κατά την διάρκεια της κωδικοποίησης φάσης.
2.  Για την δειγματοληψία του σήματος κατά την κωδικοποίηση συχνότητας χρειάζονται μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου ενώ χρειάζονται δευτερόλεπτα για την πλήρωση του χώρου δεδομένων.

Τα είδωλα που προκαλούν οι περιοδικές κινήσεις είναι ακριβή αντίγραφα του κινούμενου θέματος (στην προκειμένη περίπτωση η ιγνυακή αρτηρία), ισαπέχουν μεταξύ τους και η ένταση τους εξασθενεί όσο απομακρυνόμαστε από την αρχική δομή. Τα είδωλα μπορεί να είναι φωτεινά ή σκοτεινά ανάλογα με το πλάτος του παλμού.

Τεχνικές αντιμετώπισης σφαλμάτων κίνησης:

1. Εναλλαγή αξόνων φάσης και συχνότητας
2. Τεχνικές ελέγχου της αναπνοής
3.  Καρδιακός συγχρονισμός
4. Τεχνικές πλήρωσης Κ-χώρου
5. Αύξηση NSA

 

Καμία τεχνική δεν εξαλείφει τελείως τα σφάλματα κίνησης, ενώ κάθε μία από αυτές έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Τέλος η εναλλαγή των αξόνων φάσης και συχνότητας μπορεί να απομακρύνει το artifact από την περιοχή ενδιαφέροντος, αλλάζοντας του θέση χωρίς να το εξαλείφει.

 

 

www.radiologycommunity.gr

Β.Μ.-Θ.Θ.

Πηγή:

Κουμαριανός Δ., Μαγνητική Τομογραφία: Από τις βασικές Αρχές στην Κλινική Πράξη, Εκδ. Ζεβελεκάκη, Αθήνα 2013. ( Σελ. 213-215)